Met elke voetstap verover ik
land, ene tweeë.
Gras, een wei met paarden,
bomen, een bospad.

O ja, ik wil het liefst voor jou
of tegelijk met jou
sterven.

Wacht.

Wat moet ik
als niemand monsters voor me wegjaagt
achter onheilspellend wenkende bomen
en/of

me behoedt voor gekte
                  voor vermoorden
van wie om mij geeft?

Blijf vraag ik.
Blijf.

Verover land met mij
trek je zevenmijlslaarzen aan

zodat we niet aan sterven denken
in ons bos