kus
me
ik
werd heel snel
de wens in de krater van veel
te ver en genoegzaam
geloof
me of weiger
te kussen
ik
sneeuw langs je hals
in je haar van brokaat
als jij mij nu vertrouwt
verder
afdaalt
en mij tot je laat
in zoenen en strelen
straks
speelt in de verte
de zonde, toont daarboven
een vuurbal van lava
geloof
me of weiger
te kussen
|
