Gorgelen, gorgelen
tot de keel zich opent
als een schone tunnel
voor een trein met klanken
in wagons beklad met slogans.

Gorgelen met staal, door holle
buizen waar leidingen nog liggen
blootgelegd in rood en roze, paars
dooraderd.

Gorgelen tot slangen levend
uit de mond te voorschijn kruipen
en het gif over de tong verspreiden
in een vredesteken opgesplitst.

Het toeval neemt de benen.
Ik omvat het hoofd
dat zoveel levens heeft
en snijd de keel ver open.

Drieling