geliefden krijgen een plaats aan tafel
rust heerst, kalmte blijft in het hoofd
geperkt met schuivende kopjes

het zwart van het laken
vol kringen van oude bekenden
die vroeger; er hangt nog

wat leeft, wat is, wat nooit voorbij
in pijlen nat van eerder avontuur

wacht: parkeer de auto’s onder het laken
het stof is voor de overkant

grijns naar het blad, de kopjes
op de tafel, de liefde: blijf kalm
voor ons die nog niet weten

plieeeeeeeefffff!!

wat suist, wat holt, wat nader komt
de toonsoort mag je zelf bepalen
in hart of tong- of zoengedrag

smeek niet, neem geschenken aan
blijf tot het snikken ophoudt