Er graast een woord
langs de kant van de weg.
Ik noem het koe of schaap,
kernachtig
of misschien helemaal niet.

Het stoort in overpeinzing
zinkt in grijzig landschap,
mistzwaar omhult het koeienkop
en schapenstaart.

Zon wringt
zich door de woordenlaag
verwekt een geboortegolf
bij dertig jonge koeien.

Het kwaad loopt op straat
vermomd als heer
die niet beter weet
liever vergeet wat hij bestiert
in lingerieshops her en der;

wat dieren doen in hun ijver.

Als iemand levenslang zit
binnenwaarts zwijgt
over wat hem bezielt
dan is er de wei,
meeslepend te groot.