hoe het deinende meesleept
wrakhout ophoest
en achter zich aan lokt
schrijnend dialoog voert
in kabbeltaal
als niets zich inhoudt
geen weg vindt door verlies
standvastig lijkt te blèren over
zonsopgang, vergankelijkheid
intiem zijn met de kapper

er zijn grenzen aan geduld
zij verdragen dit niet:
geven de golven de schuld