ik ben de schaduw van je stem
de nacht van je gebaren
verkilde donkere onderstroom
van wat je hoort en voelt
in dromen die vooruit zien

je kent me door en door
en toch verwen je mij
met oorlog, kreten
op de trap, een meisje

je zegt me: ‘lazer op’
en fluistert mij vergeten
troetelnamen in het oor

je weet dat ik je meesleur
steeds dieper onder water

noem het: zingeving