Annette van den Bosch  
Meedogenloos wit
 
  beginpagina - introductie - optredens
 gedichten: recente - dringende - Vlaamse - vertaalde		  
  interviews - recensies - artikelen - Mals Groen
 dichtbundels: Handzaam Geaard en (virtueel) Agens
 
  
         
   
 
Meedogenloos wit  

Zoals hij de dagen telt die op de muren verschijnen
bij zonsondergang. De doden, het nutteloos prevelen
in hun nabijheid op het wit, waar zijn aanwezigheid
genegeerd wordt. Hij voelt het lopen langs zijn linkerbeen,
waarmee hij vroeger de maat tikte als hij speelde.

Een nagalm in zijn handen verleent het beven ritme
als bewoog hij het universum om de witte muur
te omzeilen, weg te wieken met de roerman in de top
van de mast. Lichtjes schommelen alsof er nooit
iets anders was dan dit.