‘Wie
nu nog zwijgt’
Verzen
van Neruda door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem
in het Huis van Alijn in Gent
Verschenen
in Meander van 20 juni 2004
Pablo Neruda, de Chileense dichter (1904-1973), stond centraal in
het programma dat de Vlaamse dichters, vertalers, voordrachtkunstenaars
Koen Stassijns en Ivo van Strijtem aanboden in het huis van Alijn,
het volkskundig museum, in Gent. In deze unieke locatie werden de
bezoekers via de verschillende kamers in het museum geleid langs
het leven van Neruda. We begonnen in een kleine ruimte met een grafmonument
waarin werd gerefereerd aan de levensfasen. De dood speelde een
belangrijke rol in het leven van Neruda.
Vannacht
zou ik zeer trieste verzen kunnen schrijven.
Bijvoorbeeld
schrijven, ‘De nacht is aan scherven gevallen
en ver weg huiveren de sterren blauw.’
De
nachtwind kolkt in de lucht en zingt.
Vannacht
zou ik zeer trieste verzen kunnen schrijven.
Ik hield van haar, zij soms van mij.
In
nachten als deze hield ik haar in mijn armen
en kuste haar zoveel en zoveel onder de eindeloze hemel.
(p. 33)
Successievelijk
kwamen de bezoekers via geboorte, de lerares die hem op 16-jarige
leeftijd liefde voor het dichten bijbracht (deze Chileense lerares
won merkwaardigerwijze zelf ook de Nobelprijs voor literatuur),
zijn verliefdheden, vrouwen, zijn kind dat op jonge leeftijd overleed
en zijn consulschap terecht bij de Spaanse burgeroorlog. Daarin
verloor Neruda onder meer zijn vriend, de dichter Llorca.
Niemand
weet waar de moordenaars
die lichamen begroeven
maar ze zullen opstaan uit de aarde
om het vergoten bloed op te eisen
bij de verrijzenis van het volk.
In
het midden van het Plein gebeurde het deze misdaad.
De struik verborg het zuivere bloed
van het volk niet, en het zand van de pampa zoog het niet op.
(p. 60)
Het werk van
Neruda is heel divers. De Chileen Antiona Skármeta schreef
een novelle ‘Brandend geduld’ waarin Neruda een belangrijke
rol speelt. Fragmenten hieruit halen Van Strijtem en Stassijns aan
tijdens hun voordracht. Lang voordat de inmiddels populaire film
‘Il Postino’ (de postbode) naar aanleiding van deze
novelle werd gemaakt, was het duo op deze novelle gestuit in hun
onderzoek naar het leven en werk van Neruda. Verreweg het bekendst
is de bundel 'Il canto general' , waaruit ik een deel van ‘Canto
X: De vluchteling’ citeer.
Het was
de herfst van de druiven.
De wijnstokken trilden talrijk.
De witte en gesluierde trossen
legden rijp op hun zachte vingers
en de zwarte druiven vulden
hun kleine, volronde uiers
met een geheime, bolronde stroom.
De heer des huizes, een ambachtsman
met schrale trekken, las me
uit het bleke, aardse boek
van de schemerdagen.
(p. 77)
Ook schreef
Neruda een lofzang op groenten zoals de tomaat. Dit gedicht werd
overtuigend door Stassijns voorgedragen. In 1971 ontving de Chileense
dichter de Nobelprijs. Twee jaar daarna overleed hij, enkele dagen
na het overlijden van Salvador Allende, hetgeen een keerpunt in
de Chileense politiek markeerde: de dictatuur van Pinochet begon.
Stassijns en Van Strijtem besloten hun voordracht in de kapel en
schonken daarbij wijn aan het publiek. Een gewoonte die de katholieke
kerk niet vreemd is. De dichters gaven hun bloed in de woorden die
ze met de toehoorders deelden en in de rode Chileense wijn die ze
deelden met het publiek. Ieder met een gedicht uit een eigen bundel
(van Strijtem 'een rode sjaal' en Stassijns 'Wie nu nog zwijgt)
riepen ze op tot politieke betrokkenheid.
In mei
kocht
ik een sjaal, een rode,
omdat rood toch steeds terugkeert.
Liep
toen door, eerste links,
dan weer links en kwam uit
op
een binnenplaats bij een bank
aan een bakstenen muur
waar
een viool de ruimte vulde,
een viool van wijn en waakzaam vuur.
(uit:
Een rode sjaal, Ivo van Strijtem)
Een indrukwekkend
programma door dichters met een boeiende, enthousiasmerende voordracht.
Hun souplesse in teksten naar voren brengen en omgang met het publiek
verraadt een grondige routine en maatschappelijke inzet. Het huis
van Alijn organiseert zo’n vier keer per jaar voordrachten
in samenwerking met beide dichters. Ga eens luisteren!
Voor de citaten
heb ik gebruik gemaakt van twee bundels.
De mooiste
van Neruda / samengebracht door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem
Uitg. Lannoo/Atlas, 2001 3e druk
Een rode sjaal
/ Ivo van Strijtem
uitg. Atlas, 1998 2e druk
Annette van
den Bosch
Zeist, mei 2004 |